Nasza wspólnota powstała 5 sierpnia 1990 r. w Nysie. Dzień ten uważany jest za datę osiedlenia się naszego Zgromadzenia w Polsce. Oficjalnie Zgromadzenie zostało zaproszone do Polski przez o. Konrada Kelera, przełożonego polskiej prowincji Zgromadzenia Słowa Bożego. Do diecezji opolskiej przyjął je ks. biskup ordynariusz Alfons Nossol.

Szczególnej pomocy w przybyciu do Polski udzielił Zgromadzeniu o. Edmund Filipowski SVD, a także o. Marian Faliszek SVD, który był również jego wspaniałym opiekunem wraz ze swoją siostrą Czesławą Boczek.

Pierwsze cztery siostry, których zadaniem było założenie wspólnoty w Nysie przyjechały do Polski z Aklan (Filipiny) już 7 czerwca 1990 r. i zamieszkały w domu prowincjalnym sióstr Służebnic Ducha Świętego (SSpS) w Raciborzu. Były to: s. M. Hermenegildis, s. M. Salvacion, s. Grace M. i s. M. Amavita.

11 lipca 1990 r. do Nysy przyjechała z klasztoru w Bad Driburg (Niemcy) s. M. Marcina – Polka oraz z Saint Louis (USA) s. M. Bonita – Niemka. Początkowo zamieszkały one u sióstr SSpS, przy ul. Rodziewiczówny 16, ale wkrótce przeprowadziły się do wynajętego u państwa Globisch domu przy ul. Pułaskiego 3.

5 sierpnia dołączyły do nich mieszkające dotychczas w Raciborzu siostry Filipinki i tak powstała wspólnota sześciu sióstr.

Funkcję przełożonej sprawowała wtedy s. M. Hermenegildis.

Dzień 28 października 1990 r. przyjmowany jest za inaugurację naszego klasztoru w Nysie, choć wówczas był on jedynie w planach. Od tego bowiem dnia, po dokonaniu wstępnych organizacji, powstała klauzura i siostry mogły rozpocząć życie zgodne z charyzmatem. W domu przy ul. Pułaskiego 3 została urządzona mała kaplica, z której mogły korzystać osoby chcące pomodlić się przed Najświętszym Sakramentem lub uczestniczyć w Eucharystii razem z siostrami.

17 kwietnia 1991 r. ks. bp Jan Bagiński poświęcił teren pod budowę obecnego klasztoru przy ul. Rodziewiczówny 18, naprzeciw ówczesnego seminarium księży werbistów.

Prace wykopowe rozpoczęły się 13 maja 1991 r. W jednej z pierwszych faz budowlanych wzniesiono na skraju placu budowy mniejszy dom, do którego wspólnota przeprowadziła się 7 maja 1992 r.

W dziesięć dni później – 17 maja – ks. bp. Gerard Kusz poświęcił nową kaplicę. Do wspólnoty dołączyły też pierwsze kandydatki z Polski.

15 sierpnia 1994 r. odbyło się poświęcenie kaplicy nowo wybudowanego Klasztoru Słowa Bożego. Uroczystościom przewodniczył kar. Joachim Meisner. Obecni byli także ks. bp. Alfons Nossol i o. Heinrich Barlage, przełożony generalny SVD.

W sierpniu 1994 r. międzynarodową wspólnotę tworzyło 16 sióstr: 7 profesek, 5 nowicjuszek i 4 postulantki. Były to siostry z Filipin, Polski i Słowacji.

Początki organizacyjne, budowa klasztoru i problemy językowo-kulturowe nie były łatwe dla wspólnoty. Wiele kandydatek po krótkim czasie rezygnowało z życia w Zgromadzeniu, ale po ich odejściu przychodziły nowe.

Niektóre siostry, które wstąpiły do naszej wspólnoty przebywały po kilka lat w domach Zgromadzenia w Bad Driburg (Niemcy), Berlinie, Steyl (Holandia), Nitra (Słowacja). 

Od roku 2008 do 2011 siostry w celu wewnętrznego ubogacenia odbywały formację nowicjacką w domu macierzystym w Steyl.

Z idei tej jednak zrezygnowano i nowicjat jest nadal w Nysie.

Po s. M. Hermenegildis funkcję przełożonej sprawowały: s. M. Magdalena,

a następnie s. M. Trinidad i s. M. Immakulata.

Obecnie wspólnota liczy 13 sióstr. Funkcję przełożonej pełni s. Maria Faustina.