Matka Maria Michaele
Matka Maria Michaele cieszyła się szacunkiem i uznaniem pośród swoich współsióstr. Była dla nich siostrą i matką rozumiejącą ich potrzeby i pragnienia. Miała dar przewodzenia, talent organizacyjny i niezwykle radosne usposobienie.
Adolfine Tönnies urodziła się 7 stycznia 1862 r. w Horst-Emscher, w Westfalii (dzisiaj: Gelsenkirchen). Wzrastała w katolickiej rodzinie, pośród licznego rodzeństwa, pod okiem szlachetnych rodziców.
Po ukończeniu szkoły podstawowej zgłosiła się do nauczycielskiego seminarium w Münster. Następnie przez 10 lat była nauczycielką w jednoklasowej szkole misyjnej w Rendsberg.
Pracowała z pasją, była szanowana przez uczniów i ich rodziców, a także przez miejscowego proboszcza, z którym mieszkała w jednym domu, ponieważ szkoła w protestanckim Rendsberg, mieszkanie nauczyciela, kościół katolicki oraz probostwo mieściły się w jednym budynku.
Chętnie grywała na różnych instrumentach muzycznych: fortepian, skrzypce, organy. Prowadziła bogate życie religijne, spędzając na modlitwie wiele godzin wolnego czasu i rozwijając pobożność Eucharystyczną.
Stopniowo narastało w niej pragnienie życia zakonnego, na które zdecydowała się w 1890 r., w czasie rekolekcji dla nauczycielek. Szukając odpowiedniego dla siebie zgromadzenia zakonnego, napisała list z prośbą o radę do swojego wujka Hermana Wegenera, który należał do najbliższych współpracowników Arnolda Janssena – rektora domu misyjnego w Steyl. Na odpowiedź, zapraszającą ją do nowej misyjnej wspólnoty zakonnej w Steyl, nie czekała długo.
4 kwietnia 1891 r. przeprowadziła ostatnią lekcję w szkole, a następnie, 1. maja, przybyła do tętniącej życiem misyjnym, małej holenderskiej wioski nad rzeką Mozą.
W wieku 29 lat została jedną z 16. postulantek instytutu zakonnego, który nie był jeszcze formalnie zatwierdzony. Po roku otrzymała strój nowicjuszki i przybrała imię Michaele. 12. Marca 1894 r. złożyła pierwsze śluby zakonne. Była wykształconą nauczycielką, z dziesięcioletnim stażem, powierzono jej więc prowadzenie lekcji dla sióstr w zorganizowanym przez Arnolda Janssena seminarium nauczycielskim.
Grób matki Marii Michaele na cmentarzu w STeylu (fot. archiwum SSpSAP)
W 1896 r. Arnold Janssen podjął decyzję o utworzeniu w Steyl kontemplacyjnej gałęzi żeńskiego Misyjnego Zgromadzenia Służebnic Ducha Świętego, którego od pięciu lat była radosną i zaangażowaną członkinią. Zadaniem nowej grupy sióstr miało być duchowe wspieranie misjonarek i misjonarzy, którzy po formacji w Steyl wyjeżdżali do pracy apostolskiej w krajach misyjnych.
Wsłuchując się w natchnienia Ducha Świętego, wyraziła chęć przejścia do formującego się zgromadzenia. Zamieniła niebieski habit sióstr misyjnych na różowy sióstr klauzurowych. Otrzymała imię Maria Michaele. Stała się członkinią nowego Zgromadzenia Służebnic Ducha Świętego od Wieczystej Adoracji założonego 8 grudnia 1896 r.
Po roku została mianowana przełożoną małej wspólnoty, która pod jej opieką szybko się rozwijała, ciesząc się dobrymi powołaniami i radosnym duchem zakonnym. Gdy przyjęła zadanie przełożonej generalnej zaczęto tytułować ją Matką Marią Michaele.
Współpracując we wszystkich podejmowanych decyzjach z Arnoldem Janssenem, aż do jego śmierci w 1909 r., doprowadziła do szybkiego rozwoju Zgromadzenia. Zatroszczyła się o odpowiedni plan dnia, w którym modlitwa, praca i odpoczynek wzajemnie się przeplatały i służyły zdrowiu oraz dobrej atmosferze pośród współpracujących ze sobą, dla chwały Bożej, sióstr.
Szukając dobra Zgromadzenia, dążyła do jego usamodzielnienia się, wprowadziła nowy styl modlitwy wspólnotowej i liturgicznej, wystarała się o pozwolenie u miejscowego biskupa na Wieczystą Adorację Najświętszego Sakramentu, zredagowała Konstytucje i postarała się o ich zatwierdzenie w Rzymie, zatroszczyła się o wybudowanie odpowiedniego klasztoru, który do dziś jest macierzystym domem Zgromadzenia w Steyl, oprócz tego założyła 9 nowych fundacji w różnych krajach całego świata, będących ośrodkami modlitwy kontemplacyjnej, eucharystycznej adoracji i radosnego uwielbienia Trójjedynego Boga.
Matka Maria Michaele cieszyła się szacunkiem i uznaniem pośród swoich współsióstr. Była dla nich siostrą i matką rozumiejącą ich potrzeby i pragnienia. Miała dar przewodzenia, talent organizacyjny i niezwykle radosne usposobienie, które stwarzało wokół niej przychylną atmosferę do prowadzenia życia kontemplacyjnego i harmonijnego rozwoju duchowego członkiń całej wspólnoty zakonnej. Na początku 1943 roku zapadła na chorobę nowotworową. Zmarła 25. lutego 1934 r. w Steyl.
3 września 2015 r. w Steyl rozpoczął się uroczyście jej proces beatyfikacyjny. Postulatorem procesu został o. Manfred Krauze SVD.
Więcej informacji o Matce Marii Michaele (w języku niemieckim)
www.mutter-m-michaele.de