Historia klasztoru w Nysie

Nasza wspólnota powstała 5 sierpnia 1990 r. w Nysie. Dzień ten uważany jest za datę osiedlenia się naszego Zgromadzenia w Polsce. Oficjalnie siostry rozpoczęły działalność dopiero 28 października 1990 r.

Oficjalnie Zgromadzenie zostało zaproszone do Polski przez o. Konrada Kelera SVD, przełożonego polskiej prowincji Zgromadzenia Słowa Bożego. Do diecezji opolskiej przyjął je ks. biskup ordynariusz Alfons Nossol.

Szczególnej pomocy w przybyciu do Polski udzielił Zgromadzeniu o. Edmund Filipowski SVD, a także o. Marian Faliszek SVD, który był również jego wspaniałym opiekunem wraz ze swoją siostrą Czesławą Boczek.

Pierwsze cztery siostry, których zadaniem było założenie wspólnoty w Nysie przyjechały do Polski z Aklan (Filipiny) już 7 czerwca 1990 r. i zamieszkały w domu prowincjalnym sióstr Służebnic Ducha Świętego (SSpS) w Raciborzu. Były to: s. M. Hermenegildis, s. M. Salvacion, s. Grace M. i s. M. Amavita.

11 lipca 1990 r. do Nysy przyjechała z klasztoru w Bad Driburg (Niemcy) s. M. Marcina – Polka oraz z Saint Louis (USA) s. M. Bonita – Niemka. Początkowo zamieszkały one u sióstr SSpS, przy ul. Rodziewiczówny 16, ale wkrótce przeprowadziły się do wynajętego u państwa Globisch domu przy ul. Pułaskiego 3.

5 sierpnia dołączyły do nich mieszkające dotychczas w Raciborzu siostry z Filipin i tak powstała wspólnota sześciu sióstr.

Wczesna wspólnota sióstr w Nysie (fot. archiwum SSpSAP)

Funkcję przełożonej sprawowała wtedy s. M. Hermenegildis.

Dzień 28 października 1990 r. przyjmowany jest za inaugurację naszego klasztoru w Nysie, choć wówczas był on jedynie w planach. Od tego bowiem dnia, po dokonaniu wstępnych organizacji, powstała klauzura i siostry mogły rozpocząć życie zgodne z charyzmatem. W domu przy ul. Pułaskiego 3 została urządzona mała kaplica, z której mogły korzystać osoby chcące pomodlić się przed Najświętszym Sakramentem lub uczestniczyć w Eucharystii razem z siostrami.

17 kwietnia 1991 r. ks. bp Jan Bagiński poświęcił teren pod budowę obecnego klasztoru przy ul. Rodziewiczówny 18, naprzeciw ówczesnego seminarium księży werbistów.

Prace wykopowe rozpoczęły się 13 maja 1991 r. W jednej z pierwszych faz budowlanych wzniesiono na skraju placu budowy mniejszy dom, do którego wspólnota przeprowadziła się 7 maja 1992 r.

Wnętrze kaplicy w Klasztorze Słowa Bożego w Nysie (fot. Andrzej Danilewicz SVD)

W dziesięć dni później – 17 maja – ks. bp. Gerard Kusz poświęcił nową kaplicę. Do wspólnoty dołączyły też pierwsze kandydatki z Polski.

15 sierpnia 1994 r. odbyło się poświęcenie kaplicy nowo wybudowanego Klasztoru Słowa Bożego. Uroczystościom przewodniczył kard. Joachim Meisner. Obecni byli także ks. bp Alfons Nossol i o. Heinrich Barlage SVD, przełożony generalny werbistów.

W sierpniu 1994 r. międzynarodową wspólnotę tworzyło 16 sióstr: 7 profesek, 5 nowicjuszek i 4 postulantki. Były to siostry z Filipin, Polski i Słowacji.

Początki organizacyjne, budowa klasztoru i problemy językowo-kulturowe nie były łatwe dla wspólnoty. Wiele kandydatek po krótkim czasie rezygnowało z życia w Zgromadzeniu, ale po ich odejściu przychodziły nowe.

Niektóre siostry, które wstąpiły do naszej wspólnoty przebywały po kilka lat w domach Zgromadzenia w Bad Driburg (Niemcy), Berlinie, Steyl (Holandia), Nitra (Słowacja).

Od roku 2008 do 2011 siostry w celu wewnętrznego ubogacenia odbywały formację nowicjacką w domu macierzystym w Steyl.

Z idei tej jednak zrezygnowano i nowicjat jest nadal w Nysie.

Po s. M. Hermenegildis funkcję przełożonej sprawowały: s. M. Magdalena, a następnie s. M. Trinidad i s. M. Immakulata.

S. M. Magdalena
S. M. Immakulata (z lewej) i s. M. Trinidad

Obecnie wspólnota liczy 13 sióstr. Funkcję przełożonej pełni s. Maria Faustina.

S. M. Faustina

Wnętrze kaplicy w Klasztorze Słowa Bożego w Nysie (fot. archiwum SSpSAP)