Historia Zgromadzenia

Zgromadzenie Służebnic Ducha Świętego od Wieczystej Adoracji zostało założone przez św. Arnolda Janssena. Jest międzynarodową wspólnotą zakonną o charakterze kontemplacyjno-misyjnym.

Zgromadzenie Służebnic Ducha Świętego od Wieczystej Adoracji (Congragatio Servarum Spiritu Sancti de Adoratione Perpetua: SSpSAP) zostało założone 8 grudnia 1896 r. przez św. Arnolda Janssena w Steyl (Holandia). Jest międzynarodową wspólnotą zakonną o charakterze kontemplacyjno-misyjnym.

Św. Arnold pełen ducha modlitwy był przekonany o tym, że owoce działalności misyjnej są uzależnione od błogosławieństwa i łask wypraszanych na modlitwie.

Dlatego też dążąc do utworzenia kontemplacyjnego Zgromadzenia, pragnął zapewnić przede wszystkim duchowe wsparcie misjonarzom i misjonarkom z dwóch wcześniej założonych przez siebie zgromadzeń zakonnych: Zgromadzenia Słowa Bożego (SVD), istniejącego od 8.09.1875 r. oraz Zgromadzenia Służebnic Ducha Świętego (SSpS), istniejącego od 8.12.1889 r.

22.04.1891 r., podczas obrad II Kapituły Generalnej SVD, podjęto decyzję o jak najszybszym utworzeniu kontemplacyjnej gałęzi misyjnego zgromadzenia SSpS.

8 grudnia 1896 r. sześć sióstr SSpS otrzymało z rąk Arnolda Janssena różowe habity oraz białe szkaplerze i welony, na znak szczególnego poświęcenia się Duchowi Świętemu oraz Maryi – Niepokalanej Oblubienicy Ducha Świętego – i rozpoczęło nowicjat jako członkinie odrębnej wspólnoty: kontemplacyjnej gałęzi Zgromadzenia Służebnic Ducha Świętego. Były to: s. M. Michaele (Adolfine Tönnies), s. M. Gertrudis (Mathilde Stellermann), s. M. Seraphim (Marie van Basten Batenburg), s. M. Scholastica (Gertrud Schlüter), s. M. Agnes (Emilie Hampel) i s. M. Theresia (Christine Fecke).

Klasztor Najświętszego Serca Jezusowego w Steyl (fot. archiwum SSpSAP)

W pierwszych latach istnienia siostry obu wspólnot mieszkały w Steyl w jednym klasztorze, mającym oddzielne pomieszczenia dla sióstr misyjnych i dla sióstr kontemplacyjnych. W latach 1890-1904 był nim obecny Dom św. Grzegorza, a od 1904 Klasztor Najświętszego Serca Jezusa, który jest do dzisiaj Domem Macierzystym Zgromadzenia SSpS.

Początkowo SSpS i SSpSAP były jednym Zgromadzeniem o dwóch gałęziach: misyjnej i kontemplacyjnej, mającym wspólną regułę oraz jednego przełożonego. Do 4.11.1906 r. był nim sam Założyciel, o. Arnold Janssen, a następnie do 1922 r. mianowany przez Założyciela dyrektor, o. Herman auf der Heide. Obydwie gałęzie miały jednak od początku swoje matki przełożone.

Szybki rozwój obu zgromadzeń, a także odmienny styl życia i działalności zadecydowały o ich rozdzieleniu oraz o zredagowaniu dla gałęzi kontemplacyjnej odpowiedniej reguły. Decyzję taką podjęto w 1922 r. na II Kapitule Generalnej Zgromadzenia SSpS i SSpSAP.

Z czasem, wraz ze wzrostem powołań, jeden klasztor stał się zbyt ciasny dla obu wspólnot. 9 grudnia 1912 r. położono kamień węgielny pod budowę nowego domu – Klasztoru Ducha Świętego.

W 1914 r. ukończono budowę – poświęcenie nastąpiło 26 sierpnia. Stał się on Domem Macierzystym Zgromadzenia.

Klasztor Ducha Świętego w Steyl (fot. Maciej Malicki SVD)

Do wewnętrznego rozwoju naszego Zgromadzenia oraz do duchowej formacji pierwszych jego członkiń, a także do wypracowania pierwszych samodzielnych konstytucji, których zatwierdzenie przez Stolicę Apostolską nastąpiło w 1933 r. przyczyniła się znacznie Matka Maria Michaele – Adolfine Tönnies.

Jej duchowa mądrość, otwartość na natchnienia Ducha Świętego, a także szczera współpraca ze św. Arnoldem Janssenem spowodowały, iż została ona Współzałożycielką Zgromadzenia. Dzięki jej staraniom Zgromadzenie otrzymało 7.11.1915 r. zezwolenie na wieczystą adorację Najświętszego Sakramentu oraz zgodę na poszerzenie Oficjum ku czci Ducha Świętego o cały brewiarz kanoniczny.

Choć pierwszą przełożoną wspólnoty kontemplacyjnej SSpSAP była s. M. Seraphim (Marie van Basten Batenburg), to po roku próby funkcję tę powierzono M. Marii Michaele. Od czasu usamodzielnienia się Zgromadzenia stała się ona pierwszą przełożoną generalną. Urząd ten sprawowała aż do śmierci 25 lutego 1934 r. Pod jej kierownictwem Zgromadzenie dynamicznie się rozwijało. Założyła osiem klasztorów:

1915 – Klasztor Miłości Bożej (Philadelphia, USA)
1923 – Klasztor Miłości Bożej (Lipa, Filipiny – istniał do 1936 r.
1924 – Klasztor Trójcy Przenajświętszej (Bad Driburg, Niemcy)
1927 – Klasztor Wieczernik Serca Eucharystycznego (Soesterberg, Holandia) – istniał do 1999 r.
1928 – Klasztor Góra Łaski (St. Louis, USA)
1929 – Klasztor Miłości Bożej (Głubczyce na Śląsku Opolskim) – istniał do 1936 r.
1931 – Klasztor Najświętszego Sakramentu (Baguio, Filipiny)
1932 – Klasztor Niepokalanej Oblubienicy Ducha Świętego (Tsingtao, Chiny) – istniał do 1949 r.

Po śmierci Matki Marii Michaele Zgromadzenie nadal się rozwijało i cieszyło dobrymi powołaniami. Kolejne przełożone w otwartości na natchnienia Ducha Świętego podejmowały zaproszenia do zakładania nowych fundacji. Są to:

1936 – Klasztor Świętego Gabriela Archanioła (Berlin, Niemcy) – istniał do 2022 r.
1949 – Klasztor Najświętszego Serca Maryi (Villa Elisa, Argentyna) – istniał do 1965 r.
1958 – Klasztor Miłości Bożej (Austin, Texas, USA) – istniał do 1983 r.
1962 – Klasztor Miłości Bożej (Cordoba, Argentyna)
1965 – Klasztor Świętego Józefa (Manila, Filipiny)
1970 – Klasztor Najświętszego Sakramentu (Corpus Christi, USA)
1973 – Klasztor Chrystusa Króla (Lincoln, USA)
1980 – Klasztor Ducha Świętego (Davao, Filipiny)
1973 – Klasztor Bożego Pokoju (Cebu, Filipiny)
1983 – Klasztor Matki Bożej z Wieczernika (Ponta Grossa, Brazylia)
1983 – Klasztor Trócy Świętej w Bangalore, Indie
1986 – Klasztor Niepokalanej (Aklan, Filipiny)
1990 – Klasztor Miłosierdzia Bożego (Tagaytay, Filipiny)
1990 – Klasztor Słowa Bożego (Nysa, Polska)
1997 – Klasztor Trójcy Świętej (Ruteng, Indonezja – Flores)
1997 – Klasztor Ducha Świętego (Lome, Togo)
1999 – Klasztor w Utrechcie (Holandia); siostry przeniosły się tu z Soesterberg; część wspólnoty przebywała przez kilka lat w domu dla chorych sióstr SSpS w Uden
2004 – Klasztor Eucharystycznego Serca Jezusowego (Villa Alemana, Chile)
2008 – Klasztor Trójcy Świętej (Nitra, Słowacja)