Módlmy się, aby wspólnota kościelna potrafiła przyjąć młodych, którzy czują powołanie do służby Chrystusowi w życiu kapłańskim lub zakonnym, z ich pragnieniami i wątpliwościami.

W gruncie rzeczy Kościół jest wspólnotą teandryczną, tzn. bosko-ludzką. Element kruchego człowieczeństwa nie zatraca jego istoty, chociaż jest przyczyną wielu trudności i niedoskonałości. Bóg przez wieki cieszy się współpracą z ludźmi, zaangażowanymi z radością w tworzenie świata według Jego planów, promujących styl życia przyjazny dla wszystkich. Współczesny Kościół stanowią współcześni ludzie. Także wspólnoty zakonne i grono prezbiterów tworzą osoby, które obecnie żyją na ziemi.
Powołanie do służby Chrystusowi w życiu kapłańskim lub zakonnym jest darem Bożym. Jeśli ktoś sam z własnej inicjatywy po ten przywilej sięga, to zazwyczaj – stając w prawdzie, szybko się przekonuje, że się pomylił i nie jest to jego droga. Powołanie kapłańskie lub zakonne jest relacją miłości z Chrystusem, którego mistycznym ciałem jest cały Kościół. Pan Jezus wybiera tych, których sam chce, do podążania Jego śladami. Powierza im różne charyzmaty, aby posługiwali nimi dla dobra wszystkich.
Dzieci i młodzież są członkami Kościoła tak jak dorośli pełniący różne hierarchiczne funkcje. Pan Jezus, mówiąc o wartości poszczególnych osób we wspólnocie, podaje za przykład małe dzieci (zob. Mt 18,4-5; Mk 9,35-37; Łk 9, 46-48). W Jego oczach każdy jest ważny, bo jest dzieckiem Bożym. Nikt z nas nie może umniejszać wartości drugiego. Wzajemne słuchanie, rozeznawanie i przyjmowanie się, chroni nas przed popełnianiem błędów odrzucania Chrystusa, którego Duch żyje i działa we wszystkich i przez wszystkich – w całym Jego mistycznym ciele.
Przywilejem młodości jest patrzenie na świat i Kościół w sposób nieoswojony przez starszych. Być może podważa ono stabilność istniejących struktur i rozprasza ugruntowane zwyczaje, ale nie neguje Boga i nie zaprzecza prawdziwości Ewangelii. Wspólne zaangażowanie różnych pokoleń w działalność Kościoła odmładza wspólnotę i wnosi w jej życie nowe tchnienie Ducha Świętego. Pozwala Kościołowi być żywym i autentycznym Ciałem Chrystusa.