W grudniu często myślimy o prezentach. A to z racji dnia św. Mikołaja, a to z racji Świąt Bożego Narodzenia, a to z racji dobrej tradycji okazywania sobie wzajemnej serdeczności i obdarowywania się drobnostkami zapewniającymi o pamięci, przyjaźni, wdzięczności i miłości.
Znajdź chwilę czasu wieczorem i usiądź w ciszy.
Zapal świecę i pomyśl o Twoich Siostrach i Braciach w obozach dla uchodźców.
Zauważ w nich pragnienie normalnego życia w rodzinie, w domu, pragnienie serdecznych
relacji, odpowiedniej pracy, godziwej zapłaty.
Pomyśl o tym, że osoby te nie mają dobrego jedzenia, czystej wody, schludnej odzieży,
potrzebnych lekarstw, szkoły, urządzeń elektronicznych, perspektyw na dalsze życie.
Pomódl się za nich wraz z Maryją, Matką Jezusa.
Niech płomień świecy, która płonie w Twoim pokoju i Twoja serdeczna modlitwa, niech
wznieci światło nadziei w ich sercach.
Opowiedz o tych osobach miłosiernemu Bogu.
Uczyń swoje serce otwartym na pragnienia Boga względem Ciebie oraz tych Twoich małych i
starszych Sióstr i Braci.
sme
Nie wszystkim można się podzielić. Nie wszystko jest możliwe do pożyczenia. Jest towar, którego nie można kupić. Jest wartość właściwa tylko jednej osobie. Istnieje bogactwo określające jedyną w historii nieba i ziemi relację: Bóg – Ty.
Każdy odpowiedzialny człowiek stara się o wiele dóbr materialnych potrzebnych do godnego życia, nie tylko dla siebie samego, ale też i dla innych osób, o które się troszczy. Poza dobrami materialnymi istnieją również dobra duchowe, kreujące jedyną w świecie więź człowieka z Bogiem. Jest ona jakby kartą identyfikacyjną, jakby biletem pozwalającym przekroczyć bramę wieczności do królestwa Bożego. O tę więź każdy musi zadbać sam.
Jej obecność przy Tobie jest pewna
Jesteś kimś wyjątkowym, niepowtarzalnym. Nigdy nie istniał i nie będzie nigdy istniał ktoś taki jak właśnie Ty. Twoim wyjątkowym istnieniem obdarzył Cię również wyjątkowy i jedyny Bóg. Całą historię Twojego życia rozświetlił i ukrył w sobie najpiękniejszy Człowiek, jedyny Boży Syn, Jezus Chrystus. Jednak Twoje dni nie są zaprogramowane. Ty sam, według własnego upodobania, kreślisz każdą kartę Twoich lat piórem własnych decyzji. Jesteś wolny i dobry, i piękny jak wolny i dobry, i piękny jest Twój Stworzyciel. Nie znaczy to, iż na Twoich drogach nie ma przeszkód, problemów, niepowodzeń, chorób. Są! Są wyjątkowe i niepowtarzalne, tak jak Ty i Twoje życie. Są wielkie i trudne, ponieważ Ty potrafisz je przezwyciężyć. W Tobie jest Bóg i Ty jesteś w Nim. Bóg zaprasza Cię do otwartości na Jego obecność. Bóg marzy dziś o takiej Twojej otwartości na Niego, jaka była w Jezusie. Jest to realne i wyjątkowe, ale dla Ciebie nietrudne, gdyż przy Tobie jest Ktoś, kto Cię bezwarunkowo kocha, komu możesz zaufać, z kim Twoje życie może być bardzo interesujące, pełne przygód i zwycięstw. Ten Ktoś nie narzuca Ci swej obecności, nie wytyka Ci błędów, nie zabiera Ci cennego czasu, nie chce stać na pierwszym miejscu w gronie Twoich znajomych, nie nalega, byś Go słuchał, był zawsze do dyspozycji, spełniał Jego polecenia i był Mu wdzięczny. Ten Ktoś jest Twoją Wolnością i Radością. Tym Kimś szczególnym jest Maryja, Matka Jezusa i Twoja Matka, Uosobienie Mądrości i Piękna, Przyjaciółka. Maryja wie o Tobie wszystko, jest godna zaufania, zawsze dyskretna, pełna Bożej łaski i mocy.
Nie znam nikogo, kto by nie szukał przyjaźni, nie próbował nawiązywać nowych relacji, umacniać więzi rodzinnych i koleżeńskich. Nie znam nikogo, kto by chciał iść przez życie zupełnie sam, być tylko dla siebie i tylko z samym sobą. Wszyscy szukamy kogoś bliskiego, kogoś kto nas zrozumie, komu możemy powierzać nasze plany, sekrety i nadzieje. Wszyscy wypatrujemy ludzi, z którym możemy realizować swoje ideały, kreatywnie spędzać czas, dobrze wypełniać naszą życiową misję.
?Jesteśmy zachęcani do uznania, że mamy ?dookoła siebie mnóstwo świadków?, którzy wspierają nas, abyśmy nie zatrzymali się w drodze, którzy pobudzają nas do kontynuowania naszej drogi do celu. A wśród nich może być nasza własna matka, babcia lub inne bliskie nam osoby. Może ich życie niebyło doskonałe, ale nawet pośród niedoskonałości i upadków szli naprzód i podobali się Panu. Nie muszę sam nieść tego, czego nie byłbym w stanie sam udźwignąć. Rzesza świętych Bożych ochrania mnie, wspomaga i prowadzi.? Papież Franciszek Gaudete et Exultate nr 3 i 4.
Listopad to szczególny czas wspominania tych, którzy żyli przed nami oraz modlitwy za zmarłych. Święci, też ci nam nieznani z imienia, już się cieszą pokojem i szczęściem nieba, ale nie zapominają o nas i wspierają nas orędownictwem. Nasi bliscy zmarli, jeśli nie są jeszcze w niebie, oczekują naszej pomocy, przez modlitwę i dar ofiarowanej Mszy świętej, poniesionego trudu czy dobrego czynu w ich intencji. Tak sprawiamy im największą radość przez modlitwę? otwierając im niebo.
?Spuście rosę niebiosa z góry, a obłoki niech spuszczą z deszczem Sprawiedliwego…?
Msze Święte ku czci Matki Bożej, nazywane Roratami, kojarzą się nam z ciemnością rozświetloną świecami i lampionami niesionymi w procesji na wejście przez najmłodszych. Podobno w dawnych wiekach w Polsce tę procesję pełną powagi, zmierzającą do katedry na zamku królewskim, kończył Prymas Polski, który stawiał na ołtarzu niesioną świecę mówiąc:? Jestem gotowy na sąd Boży?. Dziś raczej nie myślimy o sądzie Bożym, ale stojąc z zapaloną świecą, mówimy swoją postawą właściwie to samo: ?Jesteśmy przygotowani, Panie Jezu, na Twoje przyjście! Czekam z radością! Przyjdź, Panie Jezu!?
Adwent to już i jeszcze nie. To ciemność i światło. Światło – znak tego, że Boża Obecność jest już z nami. Ciemności wokół nas – znak, że jeszcze nie w pełni doświadczamy życia Bożego. W czasie Rorat naszą kaplicę, tak jak nasze życie, rozświetlają dwa rodzaje światła: to znad tabernakulum – płynące z sakramentalnej Obecności Pana i to zapalonej świecy trzymanej w ręku ? płynące z każdego serca pełnego miłości. Jest w nas jednak czekanie na wielkie Światło, na wielkie Gloria śpiewane z aniołami w wiecznej radości.
Milczenie
Dziś słowo o milczeniu. Milczymy przy pracy i staramy się o atmosferę skupienia.
Duch Święty
Poniedziałek, a szczególnie trzeci poniedziałek miesiąca, jest w naszym Zgromadzeniu poświęcony Duchowi Świętemu.
Wspólnota
Sam Bóg przez Swojego Ducha, który jest Miłością, zaprasza do życia we wspólnocie, to nie jest pomysł żadnej z nas, ale to Jego inicjatywa. To wezwanie do przekraczania siebie, aby okazywać dobroć, życzliwą pomoc i wspierać się w drodze. Wspólnota to wędrowanie razem, któremu towarzyszy i które prowadzi Boża Obecność. Czytaj dalej