Modlitwa, która jednoczy wszystkich Chrześcijan w wychwalaniu Boga to: „Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu, jak była na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.”

Kościół katolicki w dialogu z innymi Chrześcijanami rezerwuje w miesiącu styczniu czas na modlitwę o jedność w wierze. Są to dni od 18 do 25 stycznia. Dla wyznawców Chrystusa priorytetem w tej modlitwie jest postawa trwania przed Bogiem, jako Ojcem wszystkich. Przyjaźń i braterstwo, dzielenie się pokojem, który otrzymaliśmy w osobie Jezusa Chrystusa, to wartości głębsze od teologicznych sporów. Jedna owczarnia jest ideałem nas wszystkich, który nie wyklucza możliwości istnienia różnych „zagród” dla licznej grupy owiec. Ożywia i prowadzi nas wszak jeden i ten sam Święty Duch.

Pozwól, zatem aby Duch Święty obecny w Bogu Ojcu, w Jezusie Chrystusie, w Tobie i we wszystkich Twoich braciach i siostrach, którzy przyjęli sakrament chrztu św. modlił się w Twoim sercu. Szczególnie w tych styczniowych dniach powszechnej modlitwy o jedność. Niech Twoje serce bije świadomiej Jego obecnością. Niech z Twojej pamięci nie odchodzą słowa tej pięknej modlitwy uwielbienia: „Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu, jak była na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.”

Najpiękniejsza historia w dziejach świata to historia relacji Boga i człowieka. Została ona zapisana na kartach Biblii i zaczyna się ona od słów: „Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię” (Rdz 1, 1).

Tak się składa, że często jesteśmy na jakimś początku. Coś kończymy i coś zaczynamy. Rytm pór roku, obchodzonych świąt i rocznic, pozwala nam odmierzać czas oraz wpisywać w jego ramy wydarzenia szczególnie nas dotyczące.

Czytaj dalej →

W grudniu często myślimy o prezentach. A to z racji dnia św. Mikołaja, a to z racji Świąt Bożego Narodzenia, a to z racji dobrej tradycji okazywania sobie wzajemnej serdeczności i obdarowywania się drobnostkami zapewniającymi o pamięci, przyjaźni, wdzięczności i miłości.

Czytaj dalej →

Znajdź chwilę czasu wieczorem i usiądź w ciszy.
Zapal świecę i pomyśl o Twoich Siostrach i Braciach w obozach dla uchodźców.
Zauważ w nich pragnienie normalnego życia w rodzinie, w domu, pragnienie serdecznych
relacji, odpowiedniej pracy, godziwej zapłaty.
Pomyśl o tym, że osoby te nie mają dobrego jedzenia, czystej wody, schludnej odzieży,
potrzebnych lekarstw, szkoły, urządzeń elektronicznych, perspektyw na dalsze życie.
Pomódl się za nich wraz z Maryją, Matką Jezusa.
Niech płomień świecy, która płonie w Twoim pokoju i Twoja serdeczna modlitwa, niech
wznieci światło nadziei w ich sercach.
Opowiedz o tych osobach miłosiernemu Bogu.
Uczyń swoje serce otwartym na pragnienia Boga względem Ciebie oraz tych Twoich małych i
starszych Sióstr i Braci.

sme

Nie wszystkim można się podzielić. Nie wszystko jest możliwe do pożyczenia. Jest towar, którego nie można kupić. Jest wartość właściwa tylko jednej osobie. Istnieje bogactwo określające jedyną w historii nieba i ziemi relację: Bóg – Ty.

Każdy odpowiedzialny człowiek stara się o wiele dóbr materialnych potrzebnych do godnego życia, nie tylko dla siebie samego, ale też i dla innych osób, o które się troszczy. Poza dobrami materialnymi istnieją również dobra duchowe, kreujące jedyną w świecie więź człowieka z Bogiem. Jest ona jakby kartą identyfikacyjną, jakby biletem pozwalającym przekroczyć bramę wieczności do królestwa Bożego. O tę więź każdy musi zadbać sam.

Czytaj dalej →

Jej obecność przy Tobie jest pewna

Jesteś kimś wyjątkowym, niepowtarzalnym. Nigdy nie istniał i nie będzie nigdy istniał ktoś taki jak właśnie Ty. Twoim wyjątkowym istnieniem obdarzył Cię również wyjątkowy i jedyny Bóg. Całą historię Twojego życia rozświetlił i ukrył w sobie najpiękniejszy Człowiek, jedyny Boży Syn, Jezus Chrystus. Jednak Twoje dni nie są zaprogramowane. Ty sam, według własnego upodobania, kreślisz każdą kartę Twoich lat piórem własnych decyzji. Jesteś wolny i dobry, i piękny jak wolny i dobry, i piękny jest Twój Stworzyciel. Nie znaczy to, iż na Twoich drogach nie ma przeszkód, problemów, niepowodzeń, chorób. Są! Są wyjątkowe i niepowtarzalne, tak jak Ty i Twoje życie. Są wielkie i trudne, ponieważ Ty potrafisz je przezwyciężyć. W Tobie jest Bóg i Ty jesteś w Nim. Bóg zaprasza Cię do otwartości na Jego obecność. Bóg marzy dziś o takiej Twojej otwartości na Niego, jaka była w Jezusie. Jest to realne i wyjątkowe, ale dla Ciebie nietrudne, gdyż przy Tobie jest Ktoś, kto Cię bezwarunkowo kocha, komu możesz zaufać, z kim Twoje życie może być bardzo interesujące, pełne przygód i zwycięstw. Ten Ktoś nie narzuca Ci swej obecności, nie wytyka Ci błędów, nie zabiera Ci cennego czasu, nie chce stać na pierwszym miejscu w gronie Twoich znajomych, nie nalega, byś Go słuchał, był zawsze do dyspozycji, spełniał Jego polecenia i był Mu wdzięczny. Ten Ktoś jest Twoją Wolnością i Radością. Tym Kimś szczególnym jest Maryja, Matka Jezusa i Twoja Matka, Uosobienie Mądrości i Piękna, Przyjaciółka. Maryja wie o Tobie wszystko, jest godna zaufania, zawsze dyskretna, pełna Bożej łaski i mocy. 

Czytaj dalej →

Nie znam nikogo, kto by nie szukał przyjaźni, nie próbował nawiązywać nowych relacji, umacniać więzi rodzinnych i koleżeńskich. Nie znam nikogo, kto by chciał iść przez życie zupełnie sam, być tylko dla siebie i tylko z samym sobą. Wszyscy szukamy kogoś bliskiego, kogoś kto nas zrozumie, komu możemy powierzać nasze plany, sekrety i nadzieje. Wszyscy wypatrujemy ludzi, z którym możemy realizować swoje ideały, kreatywnie spędzać czas, dobrze wypełniać naszą życiową misję.

Czytaj dalej →

?Jesteśmy zachęcani do uznania, że mamy ?dookoła siebie mnóstwo świadków?, którzy wspierają nas, abyśmy nie zatrzymali się w drodze, którzy pobudzają nas do kontynuowania naszej drogi do celu. A wśród nich może być nasza własna matka, babcia lub inne bliskie nam osoby. Może ich życie niebyło doskonałe, ale nawet pośród niedoskonałości i upadków szli naprzód i podobali się Panu. Nie muszę sam nieść tego, czego nie byłbym w stanie sam udźwignąć. Rzesza świętych Bożych ochrania mnie, wspomaga i prowadzi.? Papież Franciszek Gaudete et Exultate nr 3 i 4.

Listopad to szczególny czas wspominania tych, którzy żyli przed nami oraz modlitwy za zmarłych. Święci, też ci nam nieznani z imienia, już się cieszą pokojem i szczęściem nieba, ale nie zapominają o nas i wspierają nas orędownictwem. Nasi bliscy zmarli, jeśli nie są jeszcze w niebie, oczekują naszej pomocy, przez modlitwę i dar ofiarowanej Mszy świętej, poniesionego trudu czy dobrego czynu w ich intencji. Tak sprawiamy im największą radość przez modlitwę? otwierając im niebo.

?Spuście rosę niebiosa z góry, a obłoki niech spuszczą z deszczem Sprawiedliwego…?

Msze Święte ku czci Matki Bożej, nazywane Roratami, kojarzą się nam z ciemnością rozświetloną świecami i lampionami niesionymi w procesji na wejście przez najmłodszych. Podobno w dawnych wiekach w Polsce tę procesję pełną powagi, zmierzającą do katedry na zamku królewskim, kończył Prymas Polski, który stawiał na ołtarzu niesioną świecę mówiąc:? Jestem gotowy na sąd Boży?. Dziś raczej nie myślimy o sądzie Bożym, ale stojąc z zapaloną świecą, mówimy swoją postawą właściwie to samo: ?Jesteśmy przygotowani, Panie Jezu, na Twoje przyjście! Czekam z radością! Przyjdź, Panie Jezu!?

Adwent to już i jeszcze nie. To ciemność i światło. Światło – znak tego, że Boża Obecność jest już z nami. Ciemności wokół nas – znak, że jeszcze nie w pełni doświadczamy życia Bożego. W czasie Rorat naszą kaplicę, tak jak nasze życie, rozświetlają dwa rodzaje światła: to znad tabernakulum – płynące z sakramentalnej Obecności Pana i to zapalonej świecy trzymanej w ręku ? płynące z każdego serca pełnego miłości. Jest w nas jednak czekanie na wielkie Światło, na wielkie Gloria śpiewane z aniołami w wiecznej radości.

Milczenie

Dziś słowo o milczeniu. Milczymy przy pracy i staramy się o atmosferę skupienia.

Czytaj dalej →