Nie znam nikogo, kto by nie szukał przyjaźni, nie próbował nawiązywać nowych relacji, umacniać więzi rodzinnych i koleżeńskich. Nie znam nikogo, kto by chciał iść przez życie zupełnie sam, być tylko dla siebie i tylko z samym sobą. Wszyscy szukamy kogoś bliskiego, kogoś kto nas zrozumie, komu możemy powierzać nasze plany, sekrety i nadzieje. Wszyscy wypatrujemy ludzi, z którym możemy realizować swoje ideały, kreatywnie spędzać czas, dobrze wypełniać naszą życiową misję.
?Jesteśmy zachęcani do uznania, że mamy ?dookoła siebie mnóstwo świadków?, którzy wspierają nas, abyśmy nie zatrzymali się w drodze, którzy pobudzają nas do kontynuowania naszej drogi do celu. A wśród nich może być nasza własna matka, babcia lub inne bliskie nam osoby. Może ich życie niebyło doskonałe, ale nawet pośród niedoskonałości i upadków szli naprzód i podobali się Panu. Nie muszę sam nieść tego, czego nie byłbym w stanie sam udźwignąć. Rzesza świętych Bożych ochrania mnie, wspomaga i prowadzi.? Papież Franciszek Gaudete et Exultate nr 3 i 4.
Listopad to szczególny czas wspominania tych, którzy żyli przed nami oraz modlitwy za zmarłych. Święci, też ci nam nieznani z imienia, już się cieszą pokojem i szczęściem nieba, ale nie zapominają o nas i wspierają nas orędownictwem. Nasi bliscy zmarli, jeśli nie są jeszcze w niebie, oczekują naszej pomocy, przez modlitwę i dar ofiarowanej Mszy świętej, poniesionego trudu czy dobrego czynu w ich intencji. Tak sprawiamy im największą radość przez modlitwę? otwierając im niebo.
?Spuście rosę niebiosa z góry, a obłoki niech spuszczą z deszczem Sprawiedliwego…?
Msze Święte ku czci Matki Bożej, nazywane Roratami, kojarzą się nam z ciemnością rozświetloną świecami i lampionami niesionymi w procesji na wejście przez najmłodszych. Podobno w dawnych wiekach w Polsce tę procesję pełną powagi, zmierzającą do katedry na zamku królewskim, kończył Prymas Polski, który stawiał na ołtarzu niesioną świecę mówiąc:? Jestem gotowy na sąd Boży?. Dziś raczej nie myślimy o sądzie Bożym, ale stojąc z zapaloną świecą, mówimy swoją postawą właściwie to samo: ?Jesteśmy przygotowani, Panie Jezu, na Twoje przyjście! Czekam z radością! Przyjdź, Panie Jezu!?
Adwent to już i jeszcze nie. To ciemność i światło. Światło – znak tego, że Boża Obecność jest już z nami. Ciemności wokół nas – znak, że jeszcze nie w pełni doświadczamy życia Bożego. W czasie Rorat naszą kaplicę, tak jak nasze życie, rozświetlają dwa rodzaje światła: to znad tabernakulum – płynące z sakramentalnej Obecności Pana i to zapalonej świecy trzymanej w ręku ? płynące z każdego serca pełnego miłości. Jest w nas jednak czekanie na wielkie Światło, na wielkie Gloria śpiewane z aniołami w wiecznej radości.
Milczenie
Dziś słowo o milczeniu. Milczymy przy pracy i staramy się o atmosferę skupienia.
Duch Święty
Poniedziałek, a szczególnie trzeci poniedziałek miesiąca, jest w naszym Zgromadzeniu poświęcony Duchowi Świętemu.
Wspólnota
Sam Bóg przez Swojego Ducha, który jest Miłością, zaprasza do życia we wspólnocie, to nie jest pomysł żadnej z nas, ale to Jego inicjatywa. To wezwanie do przekraczania siebie, aby okazywać dobroć, życzliwą pomoc i wspierać się w drodze. Wspólnota to wędrowanie razem, któremu towarzyszy i które prowadzi Boża Obecność. Czytaj dalej