REFLEKSJA NAD PAPIESKĄ INTENCJĄ EWANGELIZACYJNĄ NA MIESIĄC MARZEC

hist_wspol-4

 

Aby wyjątkowy wkład kobiety w życie Kościoła był zawsze doceniany

W historii ludzkich dziejów nie zawsze doceniano wartość kobiety, pozbawiając ją np. prawa do głosowania czy możliwości studiowania na uniwersytetach. Jednak na przestrzeni wieków nie brakowało kobiet, które swoim życiem i pracą wywarły znaczący wpływ na dzieje Kościoła i świata. Niektóre z nich jak św. Katarzyna ze Sieny, św. Teresa z Avili, św. Teresa z Lisieux oraz św. Hildegarda z Bingen otrzymały tytuł Doktora Kościoła zyskując tym samym szczególny autorytet. Nie sposób nie wspomnieć tu szczególnej Niewiasty – Maryi, przez którą Bóg przyszedł na świat, by odkupić człowieka.

Na Soborze Watykańskim II uznano i doceniono niezwykły wkład kobiety w życie Kościoła: Nadchodzi godzina, nadeszła już godzina, w której powołanie niewiasty realizuje się w pełni. Godzina, w której niewiasta swoim wpływem promieniuje na społeczeństwo i uzyskuje władzę nigdy dotąd nie posiadaną. Dlatego też w chwili, kiedy ludzkość przeżywa tak głębokie przemiany, niewiasty przepojone duchem ewangelicznym mogą nieść wielką pomoc ludzkości, aby nie upadła. (cyt. za List apostolski Jana Pawła II Mulieris dignitatem, Pallotinum 1996, nr 1, s. 3-4) Słowa te pozostają wciąż aktualne. W tym samym duchu wypowiadali się kolejni papieże. Ojciec Święty Jan Paweł II w zakończeniu Listu apostolskiego Mulieris dignitatem wypowiedział znamienne słowa: W Roku Maryjnym Kościół pragnął złożyć dzięki Najświętszej Trójcy za <<tajemnicę kobiety>> i za każdą kobietę – za to, co stanowi odwieczną miarę jej godności kobiecej, za <<wielkie dzieła Boże>>, jakie w niej i przez nią dokonały się w historii ludzkości. (?) Kościół dziękuje więc za wszystkie kobiety i za każdą z osobna: za matki, siostry, żony; za kobiety poświęcone Bogu w dziewictwie, za te, które oddają się posłudze tylu ludziom czekającym na bezinteresowną miłość drugich; za te, które czuwają nad człowiekiem w rodzinie (?); za kobiety wykonujące pracę zawodową, za te, na których ciąży nierzadko wielka odpowiedzialność społeczna, za kobiety <<dzielne>> i za kobiety <<słabe>> – za wszystkie: tak jak zostały pomyślane przez Boga w całym pięknie i bogactwie ich kobiecości (?). (Ibidem, nr31, s. 113-114)

Papież Franciszek w adhortacji apostolskiej ?Evangelii gaudium? podkreśla, że trzeba jeszcze poszerzyć przestrzenie dla bardziej znaczącej obecności kobiecej w Kościele. Ponieważ kobiece cechy są niezbędne we wszystkich przejawach życia społecznego, dlatego też obecność kobiet również w obszarze pracy powinna być zagwarantowana w różnych miejscach, gdzie podejmowane są ważne decyzje, zarówno w Kościele, jak i w strukturach społecznych. (Adhortacja apostolska Evangelii gaudium, Edycja św. Pawła, nr 103, s. 78). W wywiadzie dla jezuickiego czasopisma ?La Civilta Cattolica? wzywał do tworzenia głębokiej teologii kobiety. (Por. L?Osservatore Romano, nr 11 2014, s. 62)

Maryjo, najpiękniejsza z kobiet, pomóż wszystkim kobietom przeżywać z godnością dar kobiecości. Spraw, aby doceniano ich pracę i codzienne staranie o powierzonych im ludzi i dzieła. Spraw, by tak jak Ty, były otwarte na działanie Ducha Świętego, stając się narzędziem Jego miłości wszędzie tam, gdzie żyją i pracują. Maryjo, weź w swą opiekę wszystkie kobiety świata. sk