Potrzeba rozwoju, reformy i odnowy charakteryzuje każdą wspólnotę, którą tworzą żywe i twórcze osoby. Także wspólnota Kościoła potrzebuje ciągłej przemiany, bo chociaż jest zjednoczona w Duchu Świętym z Chrystusem w Jego Ciało, jest narażona na działanie rozbijających ją pierwiastków zła obecnych w świecie. „Chrystus wzywa pielgrzymujący Kościół do nieustannej reformy, której Kościół, rozumiany jako instytucja ludzka i ziemska, wciąż potrzebuje” – czytamy w Dekrecie Unitas redintegratio Soboru Watykańskiego II, (nr 6). Poszczególni członkowie Kościoła, umacniający się sakramentami i Bożym Słowem, również powinni troszczyć się o permanentną odnowę, aby ciągle powracać do źródła swojej tożsamości. Jest to łaska, z którą każdy z nas jest zaproszony współpracować, aby nie utracić wiary i nie dać sobie skraść kompasu serca, którą jest Ewangelia.