Aby chrześcijanie, przystępując do sakramentów i rozważając Pismo Święte, stawali się coraz bardziej świadomi swojej misji ewangelizacyjnej.
Ojciec Święty Franciszek często podkreśla, że chrześcijanie są uczniami-misjonarzami. Są nimi biskupi, kapłani, osoby konsekrowane, wierni świeccy. Każdy w zależności od rodzaju swego powołania spełnia określone zadania we wspólnocie Kościoła. Misja ewangelizacyjna to świadomość i odpowiedzialność dzielenia się wiarą z tymi, którzy jej nie mają, to dawanie świadectwa o miłości Boga, którego spotkało się osobiście w swoim życiu. Sakramenty i Pismo święte to szczególne miejsca obecności Boga. To tam najpełniej można doświadczyć Jego obecności, Jego miłości. Uczestnicząc w Eucharystii i przyjmując Jezusa do serca, chrześcijanin jest napełniony mocą z wysoka, Duchem Świętym, który uzdalnia słabych ludzi, podobnie jak Apostołów, do świadczenia o Bogu żywym, jedynej Drodze, Prawdzie i Życiu. Na zakończenie każdej Mszy świętej kapłan wypowiada słowa: ?Idźcie w pokoju Chrystusa.? To jest właśnie wezwanie do dawania świadectwa w codziennym życiu. Eucharystia toczy się dalej. Czy mamy świadomość swojego posłannictwa? Czy zdajemy sobie sprawę z powagi otrzymanego zadania? Chrześcijanin nie może zamknąć się w sobie. Papież Franciszek pisał: Dobro zmierza zawsze do dzielenia się. Każde autentyczne doświadczenie prawdy i piękna szuka swej ekspansji, a każda osoba przeżywająca głębokie wyzwolenie zyskuje większą wrażliwość wobec potrzeb innych ludzi. Dzielenie się dobrem sprawia, że ono się umacnia i rozwija. (…) Jeśli bowiem ktoś przyjął tę miłość przywracającą mu sens życia, czyż może zrezygnować z pragnienia, by podzielić się tym z innymi? (Evangelii gaudium, Edycja Św. Pawła, Częstochowa 2013, nr 9 i 8, s. 23). Powinniśmy mieć też świadomość, że nie jesteśmy sami: Chociaż misja ta domaga się z naszej strony ofiarnego zaangażowania, byłoby błędem pojmowanie jej jako tylko nasze osobiste heroiczne zadanie, ponieważ jest to przede wszystkim Jego dzieło (…). Jezus jest pierwszym i największym głosicielem Ewangelii. W każdej formie ewangelizacji prymat należy zawsze do Boga, który zechciał nas powołać do współpracy z Nim i pobudzać nas mocą swego Ducha. Prawdziwa nowość to ta, którą sam Bóg chce w tajemniczy sposób wprowadzić, którą On inspiruje, którą On prowokuje, którą On kieruje i której towarzyszy na tysiąc sposobów (…). To przekonanie pozwala nam zachować radość przy wypełnianiu tak wymagającego i stanowiącego wyzwanie zadania, pochłaniającego całe nasze życie. Domaga się ono wszystkiego, ale jednocześnie wszystko nam ofiaruje (Tamże, nr 12, s. 25-26).
Duchu Święty, Ty przynaglałeś Apostołów do dzielenia się Dobrą Nowiną z ludźmi różnych kultur i narodów, tchnij nowy zapał ewangelizacyjny w serca chrześcijan, aby nie zamykali się w sobie, ale odważnie nieśli radość Ewangelii do wszystkich miejsc, do których ich poślesz.
Maryjo, obudź w chrześcijanach pragnienie dzielenia się wiarą, świadomość odpowiedzialności za Kościół święty, aby wszyscy ludzie mogli doświadczyć miłosiernej miłości Boga.
sk