Charyzmaty to szczególne dary Ducha Świętego udzielane ludziom w celu tworzenia, umacniania i ożywiania wspólnoty Kościoła. Przyjmując sakramenty inicjacji chrześcijańskiej, zostaliśmy wszczepieni w mistyczne Ciało Chrystusa i ubogaceni różnymi łaskami, które określają nasze przywileje, funkcje i zadania w Kościele. Nikt z nas nie jest anonimowy w oczach Boga. Każdy z nas otrzymał różnorodne dary, zdolności i talenty, pośród których pierwsze miejsce zajmuje miłość, aby cieszyć się życiem oraz przynależnością do Boga – miłosiernego Ojca nas wszystkich.

Różnorodność charyzmatów jest bogactwem Kościoła. Zaprasza wszystkich członków wspólnoty do tworzenia siostrzano – braterskich relacji w celu wzajemnej współpracy i uzupełniania się w głoszeniu Ewangelii. Aby Kościół mógł harmonijnie realizować Boży plan miłości względem całej rodziny ludzkiej, bardzo ważne jest odkrywanie i rozeznawanie otrzymanych charyzmatów oraz rzetelne dzielenie się nimi.

Tradycje liturgiczne ukształtowały się we wspólnotach chrześcijańskich podczas sprawowania nabożeństw. Są one zaakceptowanymi sposobami wyrażania wiary w obecność Boga i oddawania Mu chwały. Umacniają jedność wspólnoty i nadają jej specyficzny charakter, tak iż modlący się w niej ludzie utożsamiają się z tym konkretnym Kościołem, jak z bliską rodziną. Tradycje są przekazywane z pokolenia na pokolenie, jako duchowy skarb lokalnego Kościoła.

Charyzmaty, które zostały powierzone konkretnym osobom dla dobra całej wspólnoty, objawiają moc działania Ducha Świętego w każdym człowieku. Zapominanie o nich zubaża Kościół i gasi ogień Boży, który zapłonął szczerą wiarą w sercach ludzi poprzez doświadczenie żyjącego Boga. Odkrywanie na nowo charyzmatów i pokorna służba nimi innym jest prawdziwym uwielbieniem Ducha Świętego oraz pełnieniem dzieł Bożych w jedności z Chrystusem.