Bezinteresowna miłość i świętość w codzienności kojarzy się spontanicznie z życiem Świętej Rodziny w Nazarecie. Jezus, Maryja i Józef to trzy osoby, które z Bożego upodobania kształtowały małą rodzinną wspólnotę. Z tej wspólnoty promieniuje moc, prostota i impulsy do pięknego i  harmonijnego – choć nie bez trudności i przeszkód – życia dla każdej rodziny chrześcijańskiej. Bezinteresowna miłość pozostaje zawsze wartością, bo właśnie taka miłość odzwierciedla Boga, który nieustannie daje się człowiekowi, nie zważając na własne korzyści, przywileje, zyski, czy wyróżnienia.

Bóg jest wspólnotą darzących się miłością osób. W adhortacji apostolskiej o miłości w rodzinie papież Franciszek pisze: „Rodzina jest obrazem Boga, który jest komunią osób. Podczas chrztu w Jordanie głos Ojca wskazuje na Jezusa jako swego umiłowanego Syna, a w tej miłości jest nam dane rozpoznać Ducha Świętego (por. Mk 1, 10-11)… W rodzinie ludzkiej, zgromadzonej przez Chrystusa, przywrócony jest ‚obraz i podobieństwo’ Najświętszej Trójcy (por. Rdz 1,26) – misterium, z którego wypływa każda prawdziwa miłość. Małżeństwo i rodzina otrzymują od Chrystusa, poprzez Kościół, łaskę Ducha Świętego, aby dawać świadectwo Ewangelii miłości Bożej” (zob. Adhortacja apostolska Amoris Laetitia, 71).

Rodziny chrześcijańskie ugruntowane sakramentem małżeństwa i otwarte na obecność Bożą posiadają skarb pełnej i bezinteresownej miłości Bożej mogącej wyrażać się w prostych relacjach międzyosobowych. Świętość to prostota, autentyczność, promieniowanie Bogiem, który jest istotą każdego ludzkiego życia i każdej wspólnoty utworzonej w Jego imię.

Rodzina jest ostoją naszych społeczeństw. W rodzinie wzrastają młode pokolenia, a starsze – po ukończeniu życia – przechodzą do wieczności, pozostawiając po sobie ewangeliczne i ludzkie wartości następnym generacjom. Rodziny zapraszane są do prostego życia, aby składać świadectwo o istnieniu i miłości Boga.