Aby odpowiedzialni za idee i sposób zarządzania w gospodarce
mieli odwagę odrzucać gospodarkę wykluczającą
i by potrafili otwierać nowe drogi.

?Laudato si?, mi? Signore ? Pochwalony bądź, Panie mój?, śpiewał święty Franciszek z Asyżu. W tej pięknej pieśni przypomniał, że nasz wspólny dom jest jak siostra, z którą dzielimy istnienie, i jak piękna matka, biorąca nas w ramiona: ?Pochwalony bądź, mój Panie, przez siostrę naszą, matkę ziemię, która nas żywi, chowa, wydaje różne owoce z barwnymi kwiatami i trawami.? (Franciszek: Laudato Si, nr 1).

Ojciec Święty sięga do duchowości i obrazów zaczerpniętych od św. Franciszka z Asyżu, aby pokazać wartość stworzenia, odpowiedzialność człowieka za gospodarkę dobrami ziemi i podpowiada ludziom kształtującym świat gospodarki, przemysłu, ekonomii nowe drogi i sposoby działania.

Przyroda widziana jako siostra, z którą dzielimy istnienie; człowiek widziany jako brat, a nie konkurent i zagrożenie w korzystaniu z dóbr ziemi; przestrzeń, w której żyjemy, porównana do pięknej matki, która bierze w ramiona człowieka. Wszystko to jest zaczerpnięte z franciszkańskiej duchowości, z zachwytu i z kontemplacji świata. Uzdalnia do uznania, że wszystkie te dary zstępują do nas z góry od Ojca, od Boga. Rozumienie świata – jako wspólnego domu – wzywa do odpowiedzialności za niego, za jego zarządzanie i gospodarkę. Odrzuca kulturę wykluczenia, kulturę wyłączania jednostek i narodów z możliwości rozwoju i wzrostu jako przeciwną Ewangelii. Zachęca do szukania nowych dróg myślenia i działania, do hojności serca i współodpowiedzialności. Wierzy w wielkość człowieka, nie tylko w jego intelekt i możliwość technicznego postępu, ale wielkość ludzkiego ducha uznającą najpierw godność człowieka, potem piękno, dobro i wielkie bogactwo całego stworzenia.

Razem ze św. Franciszkiem z Asyżu, jego pięknym hymnem pełnym zachwytu nad światem, widzącym brata i siostrę we wszystkim, co podarował nam Ojciec niebieski, tym hymnem módlmy się w kwietniowej, wiosennej intencji. O wiosnę i życie też w przestrzeni gospodarki, ekonomii, zarządzania ziemią.

?Pochwalony bądź, Panie mój,

Z wszystkimi Twoimi stworzeniami,

A przede wszystkim z naszym bratem słońcem,

Które dzień daje, a Ty przez nie świecisz.

Ono jest piękne i promieniste,

A przez swój blask jest Twoim wyobrażeniem, o Najwyższy!

 

Panie, bądź pochwalony,

Przez naszego brata wiatr,

Przez powietrze i obłoki,

Przez pogodę i wszelkie zmiany czasu,

Którymi karmisz swoje stworzenia.

 

Panie bądź pochwalony

Przez naszą siostrę wodę,

Która jest wielce pożyteczna,

I pokorna, i cenna, i czysta.

 

Panie, bądź pochwalony

Przez naszego brata ogień,

Którym rozświetlasz noc,

A on jest piękny i radosny,

Żarliwy i mocny

 

Panie, bądź pochwalony

Przez siostrę naszą, matkę ziemię,

Która nas żywi, chowa,

Wydaje różne owoce

Z barwnymi kwiatami i trawami.? Św. Franciszek z Asyżu

 

 

 

 

 

(tłumaczenie R. Brandsteattera zaczerpnięte z Ojciec św. Franciszek, Encyklika Laudato Si, nr87, str. 60. Pallottinum Poznań 2015.)