Aby chrześcijanie w Afryce dawali świadectwo miłości i wiary w Jezusa Chrystusa pośród konfliktów polityczno-religijnych.
Kościół troszczy się o Afrykę, czego wyrazem są odbywające się regularnie od 1967 roku synody biskupów. Ojciec Święty Franciszek podczas swojej pielgrzymki do Kenii, Ugandy i Republiki Środkowoafrykańskiej, a szczególnie przez otwarcie Drzwi Świętych i rozpoczęcie z wyprzedzeniem Jubileuszu Miłosierdzia w Katedrze w Bangi, zwrócił oczy całego świata na Afrykę. Kontynent tak bardzo doświadczony przez niewolnictwo, kolonizację, bratobójcze walki między wspólnotami etnicznymi i ich współczesne formy, potrzebuje Miłosierdzia, przebaczenia, uzdrowienia, sprawiedliwości i pokoju. Jezus, Miłosierny Samarytanin pochyla się nad Afryką, by opatrzyć jej rany i wezwać do nowego życia w Bogu.
Chrześcijanie są szczególnie wezwani by być solą i światłem tej ziemi, by dawać świadectwo miłości i wiary w Jezusa Chrystusa pośród niełatwej rzeczywistości, naznaczonej w wielu wypadkach konfliktami politycznymi i religijnymi. Immaculee Libagiza, która w 1994 roku cudem przeżyła ludobójstwo w Ruandzie, ukrywając się przez 91 dni wraz z innymi siedmioma kobietami w maleńkiej łazience w domu miejscowego pastora, opisuje swoje przeżycia w poruszającej książce ?Ocalona, aby mówić? (Immaculee Libagiza oraz Steve Erwin, Ocalona, aby mówić, Wydawnictwo Duc In Altum, Warszawa 2007). Podczas długich godzin spędzonych w niewypowiedzianym lęku i trwodze, Immaculee odkryła moc modlitwy i więzi z Bogiem, który pomógł jej przebaczyć oprawcom: Przez całe tygodnie modliłam się i moja relacja z Bogiem stała się głębsza, niż wcześniej mogłabym to sobie wyobrazić. (…) Godzinami siedziałam nieruchomo jak kamień na tej brudnej podłodze, rozważając czystość Jego mocy, a Jego potężna miłość przepływała przeze mnie jak święta rzeka, oczyszczała mą duszę i rozjaśniała mi umysł (…). W samym środku rzezi odnalazłam swoje zbawienie. Wiedziałam, że moja więź z Bogiem przetrwa pobyt w łazience, wojnę i holocaust, a nawet granice życia samego… Wzniosłam serce ku Bogu, a On napełnił je miłością i przebaczeniem. Pobyt w łazience stał się dla mnie błogosławieństwem, za które na zawsze będę Mu wdzięczna. Nawet jeśli moi rodzice zginęli w rzezi, która szalała na zewnątrz, to ja nie byłam i nigdy nie będę sierotą. Tam w łazience narodziłam się na nowo i jestem już ukochaną córką Boga, mojego Ojca. (Tamże, s. 133-134). Immaculee założyła fundację, która pomaga cierpiącym z powodu długotrwałych skutków ludobójstwa i wojny. Inna dzielna kobieta, Clotilde Bikafuluka, konsekrowana świecka, urodzona w małej wiosce Bunjakiri w Demokratycznej Republice Konga założyła fundację, zajmującą się pomocą kobietom, które padły ofiarą zbiorowych gwałtów, jednej ze straszliwych plag, które nawiedzają ten kraj od 1996 roku oraz przygarniającą sieroty wojenne. (por. Strażniczka z Bukavu w: L?Osservatore Romano. Nr 11 2015, s. 51). Fundacja rozwija wielowymiarową opiekę nad ofiarami: medyczną, psychologiczno-społeczną, prawną społeczno-ekonomiczną i oświatową oraz zajmuje się resocjalizacją ofiar. (Tamże, s. 53).
Duchu Święty prowadź misję ewangelizacyjną w Afryce. Umacniaj wyznawców Jezusa Chrystusa, by byli świadkami jego miłosiernej miłości. Maryjo, Królowo Pokoju, nawracaj ludzkie serca, utrwalaj każdą inicjatywę pojednania i uczyń skutecznym wszelkie wysiłki na rzecz pokoju w Afryce i na całym świecie. (por. Africae munus, Wydawnictwo AA, Kraków 2011, nr175, s. 140).
sk