„Ludzie młodzi nie są jedynie przyszłością świata, są jego teraźniejszością i ubogacają go swoim wkładem” – pisze papież Franciszek w adhortacji apostolskiej Christus vivit (CV, 64). Prosty i zrównoważony styl życia jest alternatywą do stylu dominującego i konsumpcyjnego, zmierzającego ku degradacji nie tylko przyrody, ale także ku niszczeniu wolności człowieka i sprawiedliwości w całej rodzinie ludzkiej. Obecna kultura światowa podporządkowana jest władzy techniczno-ekonomicznej działającej wbrew uniwersalnym normom etycznym i polityce otaczającej troską ubogich i marginelizowanych. Niepochamowane bogacenie się uprzywilejowanej, ale małej grupy ludzi odbywa się kosztem życia w skrajnym ubóstwie większości mieszkańców naszej planety.

Nie wszyscy chcemy podejmować taki sposób życia. Chcielibyśmy rozpocząć nową epokę. Dlatego potrzebujemy nowych inicjatyw drzemiących w sercach młodych ludzi. Musimy na nowo uczyć się rozważnego korzystania z dóbr ziemi i harmonijnego życia pośród innych stworzeń Bożych. Bóg mówi do nas także przez przyrodę, przez innego człowieka, przez braci i siostry, którzy potrzebują wsparcia.

Od ukazania się encykliki Laudato si’ upłynęło już sześć lat. Myśli Papieża Franciszka w niej zawarte naszkicowały wiele projektów podjętej już działalności na rzecz ochrony klimatu i piękna naszej ziemi. Wiele zmieniło się także w świadomości poszczególnych osób. Wiemy, iż zasoby ziemi są Bożym darem dla nas i wystarczą nam oraz pokoleniom, które przyjdą po nas, jeśli będziemy z nich korzystać z umiarem i respektem wobec ich Dawcy. „Jesteśmy wezwani, aby być narzędziami Boga Ojca, żeby nasza planeta była tym, co On wymarzył, stwarzając ją, i by odpowiadała na Jego projekt pokoju, piękna i pełni” – podkreśla Ojciec Święty w cytowanej encyklice (LS, 53). A za wzór pięknego człowieka podaje nam Papież św. Franciszka, „który żył z prostotą i we wspaniałej harmonii z Bogiem, z innymi ludźmi, z naturą i z samym sobą” (LS, 10).