Naturalne prawo do oddawania czci swemu stwórcy jest wpisane w egzystencję każdego stworzenia. Jest to nie tylko prawo, ale przede wszystkim honorowa powinność wypływająca z wdzięczności za dar istnienia. W osobowej relacji do Boga jesteśmy wszyscy Jego dziećmi, a między sobą siostrami i braćmi. Bóg jest naszym Ojcem, bo przekazał nam swoje życie i zrodził nas do życia wiecznego. Każdy z nas poznaje Boga i oddaje Mu cześć według otrzymanej łaski. Jesteśmy członkami różnych wspólnot, kultur, narodowości. Bóg darzy nas godnością wolnych osób, ludzi myślących, mogących wybierać między dobrem i złem, i tak czcić Go jako swego Ojca.

Różnorodność religijna i wyznaniowa świadczy o wielkim bogactwie Boga i o Jego otwartości w przyjmowaniu odpowiedzi człowieka na dar bezinteresownej Bożej miłości, wyrażonej przede wszystkim w darze życia. Nie możemy wszyscy rozumieć i uwielbiać Boga tak samo. Nie ma jednego właściwego i uniwersalnego sposobu oddawania chwały Bogu dla wszystkich ludzi. Dlatego wszelka dyskryminacja i prześladowanie na tle religijnym jest błędem. Wynika z arogancji, egoizmu i pychy, a także z chęci posiadania władzy nad innymi. Jest zatem złem, od którego powinien stronić każdy, kto określa się mianem dziecka Bożego.

Papież Franciszek kończy encyklikę Fratelli tutti słowami Ekumenicznej modlitwy chrześcijańskiej, które mogą nam towarzyszyć w modlitwie w tej intencji:

„Boże nasz, Trójco miłości,

z potężnej komunii Twego boskiego życia wewnętrznego

rozlej pośród nas rzekę braterskiej miłości (…).

Daj nam, chrześcijanom, żyć Ewangelią

i rozpoznawać Chrystusa w każdym człowieku (…).

Przybądź, Duchu Święty, ukaż nam swoje piękno

odzwierciedlone we wszystkich ludach ziemi,

by odkryć, że każdy jest ważny,

że wszyscy są potrzebni, że są różnymi obliczami

tej samej ludzkości umiłowanej przez Boga. Amen.”