Błogosławieństwo.

Dzięki entuzjastycznej chęci do dzielenia się duchowym bogactwem otrzymanego sakramentu kapłaństwa przez tegorocznych neoprezbiterów – absolwentów Międzydiecezjalnego Seminarium Duchownego w Opolu, mogłyśmy 31.05.b.r., cieszyć się ich prymicyjnym błogosławieństwem. W uroczystej Mszy św. Prymicyjnej uczestniczyli wszyscy, którzy przeczytali zaproszenie i mogli przyjść do naszej kaplicy na godzinę 11.00. Bogu chwała za dar nowych prezbiterów, promieniujących gorliwością głoszenia Bożego królestwa. Niech pozostaną wierni Chrystusowi na obranej drodze życia i niech stają się chlubą Kościoła.

Błogosławieństwo jest czynnością Bożą, która daje życie. Jest równocześnie słowem i darem. Bóg stwarzając świat, błogosławił wszystkiemu, co na Jego słowo budziło się do życia. Człowiek w swej istocie, został stworzony na obraz Trójcy Świętej i dlatego spoczywa na nim szczególne błogosławieństwo. Został bowiem uzdolniony do miłości, a będąc w bliskiej relacji ze Stwórcą, otrzymał godność panowania i opieki nad całą ziemią. Dzięki zbawieniu dokonanemu przez Chrystusa – w jedności całej Trójcy Świętej – otrzymaliśmy szczególny DAR Ducha Świętego. DAR ten sprawia, że choć pozostajemy ludźmi, uczestniczymy w Bożej naturze i uznając Jezusa za naszego Zbawiciela, możemy cieszyć się życiem wiecznym.

Modlitwa o Boże błogosławieństwo jest w zasadzie prośbą o Ducha Świętego i o odnowę Bożego życia w nas. Jest zapraszaniem Boga do naszej codzienności i do wszystkich spraw, którymi żyjemy. Przypomina nam o przywileju chodzenia w Bożej obecności i o Jego dobroci względem każdego człowieka.

Przyjmowanie kapłańskiego błogosławieństwa jest przyjmowaniem Ducha Świętego, który jednoczy całe Mistyczne Ciało Chrystusa, odnawia Je, oczyszcza i uzdrawia, aby stanowiło piękną Bożą Świątynię.

Ilekroć błogosławimy się nawzajem, pragniemy w naszych relacjach ożywiającej obecności Ducha Świętego, Najwyższego Bożego DARU dla nas ludzi.