Bezinteresowna miłość i świętość w codzienności kojarzy się spontanicznie z życiem Świętej Rodziny w Nazarecie. Jezus, Maryja i Józef to trzy osoby, które z Bożego upodobania kształtowały małą rodzinną wspólnotę. Z tej wspólnoty promieniuje moc, prostota i impulsy do pięknego i  harmonijnego – choć nie bez trudności i przeszkód – życia dla każdej rodziny chrześcijańskiej. Bezinteresowna miłość pozostaje zawsze wartością, bo właśnie taka miłość odzwierciedla Boga, który nieustannie daje się człowiekowi, nie zważając na własne korzyści, przywileje, zyski, czy wyróżnienia.

W adhortacji apostolskiej Christus vivit Papież Franciszek pisze o młodości, że „jest darem, który możemy bezużytecznie zmarnować lub przyjąć z wdzięcznością i przeżywać w pełni. Bóg jest sprawcą młodości i działa w każdym młodym człowieku. Młodość jest czasem błogosławionym dla młodego człowieka i błogosławieństwem dla Kościoła i świata. To radość, pieśń nadziei i szczęścia. Docenianie młodości oznacza postrzeganie tego okresu życia jako czasu cennego, a nie jako fazy przejściowej, w której ludzie młodzi czują się popchnięci w dorosłość” (CV 134-135).

Wiedzę o tym, że zdrowie jest cenną wartością gruntujemy już w szkole podstawowej analizując, może z przymrużeniem oka, fraszkę Jana Kochanowskiego „Na zdrowie”. Faktycznie, gdy zdrowie nam nie dopisuje, nie mamy radości ani z życia, ani z mienia, ani z przyjaźni.